HATIRALAR..!
Hatıralar sarmış dört bir yanımı. Ne güzeldir güzel anılar biriktirmek. Hayatın başka bir boyutunda anılara dönmek yaşamın lezzetli yanını hissetmek...
Sanırım bundan böyle, yeni dünya düzeninin soğuk sisteminde biriktirdiğimiz o sımsıcak anılara sarılacağız. Hatırda kalan, hatırı sayılan, kalp ortaklarımız şarkılarda kalmış güzel anılar. Çocukluğumuz, ergenliğimiz, olgunluğumuz, her birini taçlandıran ne çok anımız vardır. Öğrenciliğimiz, evliliğimiz, dünyaya getirdiğimiz çocuklarımız, onların ilk ağlama sesleri, konuşmaya başladığı ilk anne ya da baba sözcükleri, her biri birer kıymetli anı değil midir?
Tuttuğumuz ilk günlükler, utangaçlıkla el ele tutuştuğumuz, heyecandan kalbimizi güm güm attıran ilk sevgililer, kitapların arasında kuruttuğumuz o güller…
Hatıralar saklanmak içindir. Pek çoğumuz kötü hatıraları anmak istemez. Geçmiş tozdur üfle gitsin gibi sözlerle başka bir sığınakta nefes almak isterler. Gerçekler acı da olsa yüzleşmek gerekir. Kötü hatıralarda yaşayarak kazanılmış birer tecrübedir. Güzel anılar biriktirelim, yıllara yenik düşmeden, hayattan göçüp gitmeden. Biriktirelim ki, geçmişten kaybedilmiş zamanlar değil, kazanılmış zamanlar olarak söz edelim. Bir fincan kahvenin kırk yıl hatırına, kahvelerimizi yudumlarken, telvesine dost anıları çizelim.
Bilinmeli ki pek çok anımız bizleri geleceğin aydınlık güzel günlerine taşımıştır. Birlikte kazanılmış savaşlar, emek verilmiş sevgi dolu zamanlar, acımıza, sevincimize ortak olan insanlar güzel hatıraların sahipleri kıymetlilerimiz.
“Bırakın bugününüz geçmiş anılarla, gеlеcеğiniz isе özlemle kucaklaşsın“ diyor Halil Cibran…
Öyle hatıralar vardır ki, geçmiş değil bu gün gibi hatırlanır ve yaşanır. Masumiyeti sarı sandıklara saklanmış çok özel hatıralar haznemizdir. Hayatımızın gerçekliğidir. Yaşanan her gün bizi defalarca hatıralara götürür. Gölgemiz gibidir hatıralar. İyi olanı hiç yanımızdan ayırmak istemeyiz. Kötü olanda kurtulmak içinse, gölgemizin ardımızda kalmasını isteriz. Güzel hatıralara sahip olmak için, güzel insanlarla, güzel anılar biriktirmek gerekir. Hayat bir mucize değil midir? Mucize yaşama, mucize gibi insanlar yakışmaz mı? İnsan Yorulduğu yokuşlardan ibarettir. Elbette anılarında dinlenmek isteyecektir. Huzurlu, mutlu, güzel insanlarla biriktirdiği dost anılarında...
Ölmeden önce anılarımızın kıymetini bilelim. Gerçek olan, yaşadığımız ve yaşamakta olduğumuz hayattır. Ardımızda ne bırakırsak bırakalım, ama iyiliği bulaştıran güzel insanlarla, güzel anılar bırakalım.
Unutamayacağımız, her defasında yüzümüz gülümseten anılarla dolu hayatlar diliyorum.
Sevgiyle...