GÖZÜYLE KARTAL AVLAYAN YAZAR; YAŞAR KEMAL...

Vasiyetiydi bu sözleri;
“Benim kitaplarımı okuyan savaşa düşman olsun!”
Umutsuzluktan umudu yaratan, yüreği pas tutmamış bir insanın…
Haluk Işık Usta’dan anımsadığım “Tek Gözle İki Adam/ 
Bütün İstanbul’u Dolaştı” dizesindeki… 
Biri, Aşık Veysel’dir.
Diğeri de “Kentlere değil sırtını Toroslar’’a 
dayamış Yaşar Kemal’in!..
Hep mazlumun yanında saf tutmuş 
“Yer Yaşar Gök Kemal’’ ya da “Türkiye’nin Çağdaş Homeros’’uydu o…
En büyük mutluluğuydu; “Her kültürün renginin, kokusunun olduğu 
onbinlerce çiçekli bir kültür bahçesine benzeyen 
barışçıl /evrensel bir yazar olmak…”
İlk romanı ve en ünlü yapıtı akıcı ve yaşayan Türkçe ile yazdığı 
“İnce Memed”; ülkemiz ve Dünya yazınının da kıymetlisidir…
***
Türkiye Yazarlar Sendikası (TYS) kurucusuydu…
Umutsuzluğa pes etmemiş politika da yaptıydı TİP’te…
İç barış sorununda da hep öndeydi Usta…
Kısacası; zindan dahil ağır bedeller ödemiş, bir ömür 
“Barış, insan hakları, özgürlükler ve İleri değil 
Tam Demokrasi için savaşım veren toplum vicdanı” apoletli Çınar…
Tam 1 yıl önce bugün yitirmiştik bilgeyi.
Cenazesinde her dünya görüşünden kişiler vardı.
“İnsan evrende bedeni kadar değil, yüreği kadar yer kaplar”
***
Mustafa Kemal hakkındaki görüşleri de nettir!:
“Paşa’nın yaptığı çok büyük iştir, bir millet yaratmak.
Bir ulus yarattı”
“Türk Tarih Kurumu’nu kurdu. Dil Kurumu’nu kurdu, 
kendi parasıyla kurdu.Yeni bir dil yaratıldı Türkiye’de, 
zenginleştirildi dil, o günden bugüne bizim dil fakirleşmedi.
Allah bin razı olsun o adamlardan, 
Mustafa Kemal’lerden, İsmet Paşa’lardan, 
Hasan Ali Yücel, Sabahattin Eyüboğlu’ndan, 
bunlar bize büyük olanaklar getirdiler.
Ve nasıl güçlüklerle kurdu Atatürk? 
Dünyadaki bütün Türkologları toplayıp, 
dünyadaki bütün din âlimlerini, 
bilim adamlarını toplayıp, neler çekti”
***
Uzun yıllar röportajlarıyla emek verdiği 
Cumhuriyet’in dünkü “Olaylar ve Görüşler” köşesinden 
alıntıyla bitirelim:
Yaşar Kemal’in 2009’da yayımlanan; 
‘Binbir Çiçekli Bahçe’
adlı kitabında ‘Zilli Kurt’ başlıklı,
Türkiye’de yazar ve aydın olmanın zorluklarını, 
tehlikelerini o kadar güzel anlatan bir yazı azdır.
Çukurova’da köylüler koyun sürülerine saldıran kurtları öldürmeyip
canlı yakalarlar, sonra boyunlarına bir çan asarlarmış. 
Artık kurt, çan yüzünden kendisi için av olacak 
hiçbir canlıya yanaşamaz, açlıktan kıvrana kıvrana ölürmüş. 
Bu yazı, Türkiye’de Cumhuriyetten sonra uzun yıllar bir yazarın, 
bir aydının “solculuk”, “komünistlik”le suçlanmasının
ne kadar tehlikeli olduğunun, ne resmi ne de özel bir kurumda
iş bulabilmesi, bu yoldan açlığa mahkûm edilmesiyle 
bir zilli kurt yapıldığının metaforik hikâyesidir.
Edebiyat ve siyaset dolu bir ömür…
Zülfü Livaneli’nin ona uygun bulduğu ve 
son kitabına verdiği isimle;
“Gözüyle Kartal Avlayan Yazar: Yaşar Kemal!”in…



https://twitter.com/Atikopruluoglu